اصطلاحات رمزارزها

ارز نوعی پول، به شکل سکه یا کاغذ است که برای معاملات و تبادلات از آن استفاده می گردد. ارز مخصوص به هر کشور توسط آن دولت ضرب و توزیع شده و در اقتصاد درونی آن کشور و یا مبادلات بین المللی به گردش در می آید.

 به عنوان مثال : “تتر”  نوعی ارز دیجیتال است معادل یک دلار آمریکا

کریپتوکارنسی که ترجمه های زیادی از قبیل: رمزارز، ارز رمزنگاری شده، ارز دیجیتال و … امروزه از آن به گوش می رسد در واقع از دو واژه کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنی ارز تشکیل شده است.

کریپتوها درحقیقت نوعی پول دیجیتال رمزنگاری شده به وسیله الگوریتم های پیشرفته و پیچیده هستند که به صورت مستقل از هردولت و یا هر نوع بانکی عمل کرده و در نقل و انتقال آن از معادلات بسیار پیچیده ریاضی استفاده می گردد.

هرکریپتوکارنسی دارای نماد مخصوص به خود است که به طور معمول از سه حرف انگلیسی تشکیل شده به طور مثال BTC  نماد بیت کوین و ETH نماید اتریوم است.

 بعضی از کوین ها یا توکن ها نماد بیشتر از سه حرف نیز دارند

صرافی ها سایت هایی هستند  که معامله‌گران می توانند از طریق آن به خرید و فروش رمزارزهای خود بپردازند.  صرافی‌ها برای ارزهای مختلف، کارمزد و خدمات متفاوتی دارند.

به عنوان مثال بایننس یک صرافی بزرگ مبادله‌ی ارزهای دیجیتال است. صرافی‌های آنلاین خارجی به دلیل تحریم‌ها، محدودیت‌های زیادی دارند که به هنگام ثبت‌نام باید به آن‌ها توجه داشته باشید

در این صرافی قابلیت معاملات همتا به همتا وجود دارد و به کاربران این امکان را می‌دهد تا ارزهای دیجیتال و سایر دارایی ها را بدون دخالت واسطه، خرید و فروش کنند. در واقع هر کاربر به طور مستقیم و غبر متمرکز دارایی دیجیتال خود را با کاربر دیگری به صورت جفت ارز تبادل میکند.

بیت کوین، اولین و معروف‌ترین رمز ارز است  که به طور غیرمتمرکز عمل کرده و به عنوان پادشاه ارزهای دیجیتال شناخته می شود. بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط شخص یا گروهی ناشناس با نام مستعار “ساتوشی ناکاموتو” شروع به کار کرد.

هر گونه رمزارزی غیراز بیت کوین، آلت‌کوین نامیده می  شود. آلت‌کوین از دو کلمه Alternative coin یا Alternative Bitcoin  تشکیل شده است.درحال حاضر نزدیک به نه هزار آلت کوین وجود دارد

کوین‌ها ارزهای دیجتالی هستند که به صورت مستقل عمل می کنند و بلاک‌چین اختصاصی خودشان را دارند، مثل بیت کوین، کاردانو، اتریوم و…

توکن‌ها رمزارزهایی هستند که بلاک‌چین مخصوص به خود را ندارند و بر روی بستر سایر رمزارزها سوار یا به اصطلاح مستاجر هستند.

هر گاه گفته می شود توکن سوآپ رخ داده به این معناست که ارزهای دیجیتالی که به صورت توکن بوده اند با ساخت بلاک چین اختصاصی خود تبدیل به کوین شده اند. یا از روی بستر یک بلاک چین به بلاک چین دیگری انتقال داده شوند مثل انتقال بعضی توکن ها از بستر بلاک چین اتریوم به بلاک چین کاردانو است.

شت کوین‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که طرفداران زیادی ندارند و همچنین منبع و منشا آنها نیز به درستی مشخص نیست و نمی توان در مورد اصالت آنها اظهار نظر کرد. معمولا قیمت آن تقریبا نزدیک صفر است. 

در رمزارزها، ارزهای دیجیتالی وجود دارند که ارزش آنها با یک دارایی مانند دلار برابر است. به اینگونه کوین‌ها، استیبل کوین گفته می‌شود. به عنوان مثال هر یک واحد تترمعادل یک دلار است.

استیبل کوین‌ها با هدف کاهش نوسانات بازار ایجاد شده و بر خلاف دیگر رمزارزها که قیمت پایداری ندارند، می‌توانند از سرمایه معامله‌گران محافظت کنند. معمولا پشتوانه استبیل کوین ها دلار یا طلا است.

مارکت‌کپ ارزش کل بازار یک رمزارز مشخص بوده و روشی برای رده بندی ارزش رمزارزها در بازار است.

مارکت لیکوییدیتی حجم نقدینگی بوده که در حال حاضر در بازار موجود است. به این دلیل که همه پول ها همیشه در بازار نیستند، حجم نقدینگی همواره از مارکت کپ پایین تر می باشد.

هر ICO‏ (‏عرضه اولیه کوین) که بخواهد راه اندازی شود برای اینکه اهداف و برنامه های خود را به مردم معرفی کند، نیاز به منتشرکردن یک وایت پیپر یا سفید نامه دارد.

وایت پیپر، نوشته ای است که روی سایت هر ارز دیجیتال در دسترس همه قرار می گیرد و درآن فلسفه پیداش آن ارز را توضیح داده است. همپنین به این اشاره دارد که در چه زمینه ای فعالیت داشته یا  روی چه بلاک چینی مستقر می شود.

دامپ و پامپ در دنیای کریپتوکرنسی، هم خیلی جذاب هستند و هم خیلی ترسناک. وقتی دامپ اتفاق می افتد یعنی بسیاری از سرمایه‌گذاران اقدام به فروش مقدار زیادی رمزارز کرده اند و بالعکس زمانی که تعداد زیادی رمزارز خریداری می شود، پامپ اتفاق می افتد که به معنی رشد قیمت است.

در واقع دامپ به ریزش سریع قیمت و پامپ به رشد سریع قیمت گفته می‌شود.

DeFi مخفف عبارت Decentralized Finance به معنای امور مالی غیرمتمرکز است. به مجموعه برنامه هایی که بتوانند امور مالی مهمی مانند، معاملات مالی و دریافت وام را بدون واسطه و غیرمتمرکز انجام دهند، DeFi می‌گویند.

گروه های کلاهبرداری هستند که با ورود به آن، شخص متضرر می شود. این گروه ها با تبلیغات گسترده یک گروه 50 تا 100 هزار نفره تشکیل داده و اعلام می کنند در یک ساعت مشخص ارز دیجیتالی را معرفی می کنند.

بیشتر این ارزها که معرفی می شوند حجم بازار بسیار کوچکی دارند و اگر پولی وارد این ارزها شود با رشد یا ریزش زیادی همراه خواهند بود و در عرض یک دقیقه پامپ یا دامپ اتفاق می افتد. پامپ پلن ها که از قبل ارز دیجیتال مورد نظر را خریده بودند سود خیلی خوبی از این پامپ و دامپ می برند.

دفتر کل توزیع شده سیستمی است که در آن تمام اطلاعات مربوط به تراکنش‌ ها و مقدار سرمایه ها به صورت گسترده ثبت شده اند. روش توزیع اطلاعات در این دفتر دیجیتالی باعث افزایش امنیت اطلاعات و کاهش خطر هک شدن آنها شده است.

به عنوان مثال، بلاک چین، یک دفترکل توزیع شده به حساب می ‌آید که در ابتدا فقط با هدف پیگیری تراکنش ‌های بیت کوین ساخته شده بودند.

بلاک‌ چین یک دفتر کل دیجیتالی است که تمام معاملات انجام شده ی یک رمزارز در آن وجود دارد. این زنجیره‌ی بلاک، دارای بلوک های جداست که از طریق رمزنگاری به هم وصل می گردد.

پس از اتمام فرآیند تکمیل اطلاعات، بلاک جدید به بلاک‌چین اضافه گشته و این زنجیره در هزاران کامپیوتر در سراسر جهان کپی و ذخیره می شود. بلاک‌چین فناوری غیرمتمرکزی محسوب شده که تمامی نسخه‌های آن با هم برابر و یکسان هستند.

اولین بلاکی است که در هر بلاک چین ثبت می گردد. این بلاک تحت عنوان بلاک صفر و گاهی بلاک یک شناخته می شود. جنسیس بلاک را (بلاک پیدایش) نیز می نامند.

به تعداد کل بلاک‌ها قبل از بلاک مورد نظر در بلاک‌چین، ارتفاع بلاک گفته می شود.

ارزهای دیجیتال برای تأیید تراکنش‌ها و تأمین امنیت شبکه، به ‌جای اعتماد به نهادهای متمرکزی مانند بانک، به استخراج‌کنندگان و اعتبارسنج‌های بلاک چین متکی هستند. برای اینکه افراد برای مشارکت در این فرآیند ترغیب شوند، پاداشی برای آنها در نظر گرفته است.

در بسیاری از ارزهای دیجیتال، به‌ازای استخراج یا تأیید هر بلاک، به کسی که موفق به ایجاد و تأیید بلاک شده است پاداشی داده می‌شود که آن را پاداش بلاک می‌نامیم.

در پروتکل های اثبات کار مثل بیت کوین یا اتریوم، با استخراج هر بلاک، مقداری از ارز بومی آن شبکه به استخراج کننده می رسد. در حال حاضر پاداش استخراج هر بلاک ۱۲.۵ بیت کوین است که به مرور زمان کمتر می شود

واژه‌ایست که در زمان آپدیت یک نرم افزار یا یک پروتکل استفاده می شود. در زمینه‌ کریپتوکرنسی فورک زمانی اتفاق می افتد که شبکه به دو بخش تقسیم گردد.

هاردفورک‌ها در واقع تغییرات مهم در پروتکل رمزارزها هستند، به طوری که آن ‌ها را به 2 ارز متفاوت تبدیل می کند. در هاردفورک، نسخه جدید با نسخه‌های قبلی سازگاری ندارند.

هاردفورک زمانی اتفاق می افتد که بعضی ماینرها (استخراج کننده‌ها) تصمیم می گیرند قوانین جدیدی را برای ارز مورد نظر ایجاد کنند.

در سافت‌فورک یک تغییر کوچک در پروتکل رمز ارز ایجاد می شود که با نسخه‌های قبلی هم سازگاری دارد.

هر بلاک‌چین، از کنار هم قرار گرفتن بلاک‌هایی از داده به وجود آمده است. این بلاک‌های داده، همگی بر روی نودها ذخیره شده‌اند. در واقع هر نود در بلاک‌چین، به عنوان میزبان بلاک‌هایی از داده، می‌باشد.

نود ها می‌توانند در شکل و قالب هر دستگاهی از جمله: کامپیوتر، لپ‌تاب و یا سرورهای بزرگ باشند. اهمیت نودها ازین جهت است که ساختار بلاک‌چین ، از وجود آن‌ها شکل می‌گیرد. هر نود در بلاک‌چین به نودهای دیگر موجود در شبکه متصل می‌باشد. این نودها، دائماً در حال تبادل آخرین دیتای بلاک‌چین هستند.

از این رو هر نودی در شبکه همواره باید به صورت آپدیت‌شده قابل دسترس باشد. نودها، دیتای بلاک‌چین را ذخیره، توزیع و ارائه می‌نمایند. از این رو اساساً عملکرد هر بلاک‌چینی مبتنی بر فعالیت و حضور نودها می‌باشد.

تنگل نیز مانند بلاکچین جهت برای ثبت و ضبط تراکنش ها و مراودات انجام شده بر بستر شبکه یک رمز ارز مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما تفاوت های قابل توجهی در مقایسه با سیستم بلاکچین دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:

در شبکه تنگل، هیچ استخراج کننده یا ماینری برای تایید تراکنش ها وجود ندارد ؛ تراکنش های این شبکه توسط کاربران آن تایید و پردازش می شوند.

در شبکه تنگل، هر نود یا گره موجود در شبکه برای انجام تراکنش های خودش ، باید دو تراکنش قبل از خود را تایید کند. به عبارتی سیستم این شبکه به گونه ای طراحی شده که تا کاربران آن ، دو تراکنش قبل از تراکنش خود را تایید نکنند ، مجاز به انجام تراکنشات خود نخواهد بود.

به این ترتیب برای انجام تراکنشات در شبکه تنگل کارمزدی پرداخت نمی‌شود. ارز دیجیتال آیوتا (IOTA) از سیستم تنگل استفاده می‌کند.

در یک شبکه همتا به همتا دو یا چند کامپیوتر یا شخص، بدون اینکه شخص سومی به عنوان واسطه حضور داشته باشد، با هم در ارتباط هستند.

با نبود مرجع مرکزی، رمزارزها نسبت به ارزهای فیات مثل دلار، ریال و سایر روش‌های پرداختی مزایای منحصر به فردی دارند. غیرمتمرکز بودن می تواند مهم‌ترین ویژگی کوین‌ها و سایر رمزارزها باشد.

به موسسه یا سازمانی گفته شده که توسط فرد یا گروهی مشخص، یا هدف یکپارچه سازی فرآیندی خاص کنترل می گردد.

این واژه اشاره به الگوریتمی دارد که برای استخراج ارزهای دیجیتال و ساختن بلاک‌چین‌ آن‌ها استفاده می‌شود.

ماینینگ به روند کامپیوتری گفته شده که در آن اطلاعات مورد تایید قرار گرفته، بلاک جدید ساخته می شود و این اطلاعات در بلاک‌چین ذخیره می گردد. استخراج در واقع فرآیندی است که طی آن یک‌سری محاسبات ریاضی برای تایید تراکنش‌ها و تولید رمزارزها صورت می گیرد.

به دستگاه یا کامپیوتری گفته می شود که بر اساس توان محاسباتی خود، در ازای انجام یک سری محاسبات ریاضی، یک رمزارز خاص را به عنوان جایزه دریافت می کنند

استخر استخراج محلی مجازی است که جامعه‌ای از ماینرها قدرت پردازشی دستگاه‌های خود را در آنجا با یکدیگر ادغام می‌کنند . همچنین شانس خود را برای سودآوری در ماینینگ افزایش دهند.

از آنجایی که رقابت بر سر حل کردن مسائل پیچیده ریاضی در شبکه بیت کوین بسیار زیاد است . ماینرها قدرت پردازشی خود را در استخر استخراج متمرکز می‌کنند

هش به عملکردی گفته می شود که سیستم اطلاعات را دریافت کرده و آنها را به حروف و اعداد با اندازه ثابت تبدیل می نماید. به هش “اثر انگشت دیجیتالی” نیز گفته می شود

سختی شبکه (Difficulty) یا سختی استخراج متغیری است که هدف آن ثابت نگه داشتن میانگین زمان ایجاد یک بلاک در شبکه است. در ارزهای دیجیتالی که قابلیت استخراج دارند و یا به اصطلاح سازوکار آن‌ها اثبات کار (PoW) است. وجود قابلیتی انعطاف‌پذیر در برابر افزایش و یا کاهش تعداد ماینرها ضروری است.

نرخ یا قدرت هش، واحد یا معیار اندازه گیری میزان قدرت پردازشی است که هر دستگاه ماینر توانایی اجرای آن را دارا می باشد

واژه هَوینگ به نصف شدن پاداش استخراج گفته می شود . در سال 2009 پاداش اولین بلاک تولید شده 50 بیت کوین بود که این پاداش تقریبا هر 4 سال یکباربه نصف کاهش می یابد . آخرین هَوینگ بیت کوین در سال 2020 انجام گرفت . پس از هر ۲۱۰,۰۰۰ بلاک در بیت کوین، پاداش بلاک نصف می گردد.

ولت‌ها، کیف پول‌های دیجیتالی هستند که امکان دریافت، ذخیره و ارسال رمز‌ارزها را فراهم می کنند. هر کیف پول دارای کلید خصوصی شماست که می توانید به بیت کوین و سایر رمزارزهای دیگرتان نیزدسترسی داشته باشید.

آدرس کیف پول، رشته‌ای از حروف و اعداد است که به عنوان شماره حساب برای معاملات رمزنگاری ‌شده محسوب می شود. هر کوین یک آدرس مختص خودش را دارد.

این آدرس به طور عمومی قابل اشتراک بوده و موقعیت مکانی را نشان می دهد که در آن داده‌ها ذخیره شده و هر گونه تغییراتی ثبت می گردد. برای خرید و فروش هر رمزارزی تنها آدرسی که می توانید در اختیار دیگران بگذارید همین آدرس کیف پول است.

کلید عمومی، رشته‌ای از حروف و اعداد است که می توان از آن طریق، رمزارز دریافت کرد. عملکرد کلید عمومی چیزی شبیه به آدرس کیف پول می باشد.

کلید خصوصی نیز رشته‌ای از حروف و اعداد بوده که فقط در دسترس مالکان رمزارز قرار دارد تا بتوانند به آن دسترسی داشته باشند. هیچوقت کلید خصوصی‌ خود را با دیگران به اشتراک نگذارید مر اینکه بخواهید کنترل کیف پولتان را به شخص دیگری بسپارید. در واقع کلید خصوصی، رمز عبور شما است.

کیف پول گرم به کیف پول‌های دیجیتالی گفته می شود که به اینترنت متصل هستند و میتوانند یک برنامه تحت وب یا یک نرم افزار موبایل باشند. امنیت کیف پول‌های گرم نسبت به سایر کیف پول‌ها به دلیل وجود هکرهای اینترنتی، کمتر است.

کیف پول سرد، برعکس کیف پول گرم همیشه به اینترنت متصل نیست. مثلا می توانید رمزارزی را در فلش USB نصب کنید. این نوع کیف پول به دلیل عدم دسترسی هکرها به نرم افزار شما از امنیت بیشتری برخوردار است.

کیف پول نرم افزاری یک نوعِ رایج از کیف پول است که در آن کلید خصوصی برای فرد در پرونده‌های نرم افزاری روی کامپیوتر نگهداری می شود.

این نوع کیف پول ها ماهیت فیزیکی دارند. کیف پول‌های سخت افزاری شبیه به یک فلش مموری USB هستند که اطلاعات را در خود ذخیره می کنند و امن‌ترین راه برای نگهداری رمزارزها هستند.

هر نوع سندی که بتوان به صورت فیزیکی کلید خصوصی را در آن نوشت، کیف پول کاغذی محسوب می شوند.

برای تایید تراکنش‌های شبکه، الگوریتم‌هایی وجود دارند که بر طبق آن‌ها ماینرها به تایید یا عدم تایید تراکنش به توافق می رسند. در شبکه بلاک‌چین از 2 نوع الگوریتم کلی ” گواه اثبات کار” و ” گواه اثبات سهام” استفاده می شود.